- komplementarny
- {{stl_51}}{{LABEL="twpldekomplementarny"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}komplementarny{{/stl_39}}{{stl_7}} komplementär, ergänzend{{/stl_7}}
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
Słownik polsko-niemiecki. 2014.
komplementarny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wzajemnie się z czymś uzupełniający, dopełniający; będący uzupełnieniem, dopełnieniem czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Komplementarny charakter fizyki i chemii. Komplementarny układ barw, elementów.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
komplementarny — «wzajemnie uzupełniający się, dopełniający» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
komplementarność — ż V, DCMs. komplementarnośćści, blm 1. rzecz. od komplementarny Komplementarność fizyki i chemii. 2. ekon. «wzajemne uzupełnianie się dóbr ekonomicznych w produkcji lub konsumpcji» … Słownik języka polskiego